اولین و بزرگترین فروشگاه آنلاین بلبرینگ در ایران

بلبرینگ خودتنظیم

یک بلبرینگ خودتنظیم از دو ردیف ساچمه، یک قفسه که عمدتاً پلی آمیدی یا فولادی است و مجموعه رینگ‌های داخلی و خارجی تشکیل شده است. گاهی این بیرینگ ها دارای نشت بند هستند. ولی در اغلب موارد، حفاظ یا نشت بند ندارند. بلبرینگ های خودتنظیم اغلب با نام برینگ های سری 1000 و 2000 شناخته می شوند. به عنوان مثال بلبرینگ های دارای کد فنی 1212 و 2212 دو نمونه از بلبرینگ‌های خودتنظیم هستند.

قدرت تحمل بار آن دسته از بلبرینگ های خود تنظیم که پسوند E دارند از نوع مشابه استاندارد بدون E  بالاتر است.

حسن اصلی بلبرینگ های خودتنظیم در این است که ناترازی زاویه ای را به خوبی تحمل می‌کنند. زیرا ناترازی زاویه ای بین رینگ داخلی و خارجی بیرینگ های غلتشی، جزء عوامل مؤثر در خرابی زودهنگام اغلب بیرینگ‌ها می باشد.

نا ترازی زاویه ای ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد و می توان آن را به ناترازی های استاتیکی و دینامیکی تقسیم بندی نمود. ناترازی های استاتیکی که از آن ها تحت عنوان ناترازی های اولیه نیز نام برده می شود، به آن دسته از ناترازی ها گفته می شود که بعد از نصب بیرینگ و قبل از حرکت شفت وجود دارند. در مقابل، ناترازی های دینامیکی به آن دسته از ناترازی ها گفته می شود که در اثر چرخش شفت رخ می دهند. معمولاً عدم دقت ابعادی و مشکلات نصب در سایر اجزاء مرتبط با بیرینگ، از عوامل ناترازی استاتیکی و خم شدن شفت در حین چرخش مهم‌ترین عامل ناترازی دینامیکی است.

میزان تحمل ناترازی توسط بیرینگ های غلتشی مختلف متفاوت است و همان طور که گفته شد، بلبرینگ های خودتنظیم مقادیر قابل توجهی از ناترازی را تحمل می کنند.

در بلبرینگ های خودتنظیم، رینگ داخلی دارای دو شیار برای حرکت ساچمه‌ها است. ولی رینگ خارجی یک شیار کلی با قطر انحنای بزرگتر دارد. این هندسه، باعث ایجاد خاصیت خودتنظیمی در این بلبرینگ ها می‌شود.

البته توجه به این نکته ضروری است که بلبرینگ های خودتنظیم در مقایسه با بلبرینگ های شیارعمیق محدودیت هایی در تحمل نیرو و سرعت‌های بالا دارند.

نمایش 1–16 از 19 نتیجه

فرم ورود به سایت

فرم عضویت در سایت